top of page
31 maart

Foto´s van de afgelopen week. Een week met ellende, verdriet en onmacht. De reden waarom er ook een tijdje niks gepost is. Mijn verhaal zal ik hieronder posten zodat iedereen op de hoogte is van wat er de afgelopen weken gepasseerd is. Dat fokken niet altijd leuk is....

De keerzijde van fokken

 

Na een goede dracht, de laatste week zoals gewoonlijk zwaar, maar deze keer zwaarder dan vorige keren. Een erg zware bevalling gehad waar ik haar met de meeste pups moest helpen die ter wereld te brengen.

Haar eerste twee nesten gingen van een leien dakje dus wat kon er mis zijn met een derde.

Er werden 11 pups geboren waarvan eén doodgeboren teefje. 10 gezonde en mooie pups met prachtige geboorte gewichten. Mams zorgde goed voor ze en ze dronken goed. Kwamen ook elke dag aan. Na 3 dagen werd mams wat hangerig en toonde ze ziek. Kreeg antibiotica van de dierenarts. Maar een dag daarna ging het alleen maar slechter. Ze was echt ziek. Natuurlijk avond  waar eigen dierenarts geen dienst draaide, dus moesten we naar een vervangende dierenarts. Hier ging ze meteen aan het infuus en uit een echo bleek dat haar buik vol vocht zat dus diagnose buikvliesontsteking.

Met spoed die avond nog naar Dierenkliniek Waalwijk die haar op wilden nemen en die haar konden behandelen.

Daar bleek dat ze niet alleen een buikvliesontsteking had maar ook een baarmoederontsteking. Haar buikvlies had een grote scheur en in haar baarmoeder twee scheurtjes. Haar buik zat vol vocht en pus. 5 dagen heeft ze kritiek gelegen op de intensive care. Haar bloedwaarden kwamen maar niet op pijl na een zware operatie en allerlei medicatie. Ze kreeg sondevoeding. Had twee katheters en een drain in haar buikwond. Ze verloor ook bloed dus werd een bloedtransfusie voorgesteld. We hebben alles aangegrepen om haar te redden en wonder boven wonder overleefde ze de transfusie en mocht ze twee dagen later naar huis. In de kliniek begon ze ook depressieve klachten te vertonen dus was het ook beter dat ze thuis zou aansterken.

Ze zou nog een lange weg te gaan hebben om weer de oude te worden maar om haar thuis te hebben was zo ontzettend fijn. Ze was weer bij haar pups waar ze meteen naartoe ging toen ze thuis kwam. Helaas mocht ze niet meer voeden. Ze had haar kracht en energie nodig om te herstellen. Daarbij had ze nog medicatie en een flinke buikwond. Ze hielp heel goed met het poetsen van haar kroost na elke flesvoeding die we natuurlijk ingezet hadden nadat ze opgenomen was.

De pups groeiden goed en waren erg levendig.

 

Na een paar dagen begon er een pup (teefje geel) over te geven. Na dat overgeven ging er geen voeding meer in ook geen kleine beetjes. Pupje werd zienderogen zwakker en diezelfde nacht overleed ze in mijn armen. Dag daarna tweede pupje (teefje oranje), overgeven en heel slap. Meteen dierenarts gebeld en konden komen. Natuurlijk was het weer avond maar konden we terecht bij onze eigen dierenarts.

Alle pups mee. Daar aangekomen was pupje erg zwak en na onderzoek, prikje Cerenia en glucose gaf arts aan haar maar in te laten slapen. Verbaasd dat ik was na allerlei voorstellen voor onderzoek om een diagnose te krijgen en misschien een optie om de rest op antibiotica te zetten. Nee er was geen optie en eigenlijk voelde ik me in de steek gelaten door een arts die niet wist wat ze eigenlijk moest doen. Inmiddels begon een volgende pup (teefje paars) over te geven maar ook daar werd verder niks mee  gedaan behalve een prikje cerenia. Ontdaan en met een gevoel van onmacht naar huis. Wat nu te doen? Tja klinieken bellen die me wel op weg konden en wilden helpen. Op advies van een vriendin en ook fokker Eersel gebeld en die verbaasde zich dat er niks gedaan werd. Niks doen en de pups dan maar gewoon dood laten gaan?

Met een noodgang met twee zieke pups naar Eersel waar al snel na binnenkomst het ziekste pupje (teefje oranje) overleed. Jee dat gaat door merg en been. Het andere pupje(teefje paars) kreeg meteen twee prikken. Sunolox en Metomotyl. Het andere teefje werd meteen sectie op gedaan om een eventuele oorzaak te achterhalen. Alles was oké en het was een kerngezond teefje. Geen bloedingen, organen oké, darmen oké, longen oké, bloed oké en ontlasting oké. Tja dan sta je als arts ook machteloos. Maar we zijn super goed te woord gestaan en alle geduld en tijd werd voor ons uitgetrokken. Het enige wat we konden gaan doen was alle pups te  gaan behandelen met Sunolox en Metomotyl.

Naar huis met nog een pup (teefje paars) die ten dode was opgeschreven. Een dosis medicatie en spuiten en bij thuiskomst meteen aan de slag.

Wonderbaarlijk knapte het zieke pupje (teefje paars) op. Ging weer drinken en kwam weer leven in.

De dag erop in de middag een harde gil en daar ging pup 3 (teefje rood). Jee wat een verdriet. Tegen de avond begonnen er twee pups (reu bruin en teefje roze) over te geven. Het pupje (teefje roze) verzwakte heel snel en haar hartslag was erg vertraagd dus we vreesden dat ze het niet ging halen. Andere pup bleef de hartsslag goed. Inmiddels ging het steeds slechter met het teefje roze en langzaam zakte ze weg in mijn armen met op het einde weer van die vreselijk kreten en luchthappen. Mijn tranen waren zo goed als op maar zo intens verdrietig en verslagen. Het reutje heb ik wat extra Sunolox gegeven en de volgende dag dronk hij weer goed en was er weer helemaal bij.

Inmiddels 4 pups kwijt. Niet wetende waaraan… Mama gaat stapjes vooruit maar durf niet meer te zeggen dat het goed gaat. Alleen maar hopen dat de andere 6 erdoorheen komen en dat de antibiotica zijn werk gaat doen. Dat mams weer helemaal de oude wordt. Niemand komt meer aan de pups  in de kist behalve ik na goed wassen en ontsmetten. Flesjes nog meer steriliseren. Kist goed schoonmaken en houden.

Hopen dat we het vol gaan houden want inmiddels ben je gesloopt na 14 dagen. Dat we mams bij ons mogen houden en dat die weer de oude wordt. Dat de pups die er nog zijn het gaan halen en dat die een mooie toekomst tegemoet gaan bij hun toekomstige baasjes.

Een nestje fokken is niet zomaar iets en gaat niet altijd over rozen.

Je kunt zoveel verliezen en daarbij kan het enorm veel geld kosten (als je het ervoor over hebt en hebt natuurlijk) Mag ik noemen dat we alleen al aan de 5 dagen van mams in de Kliniek als meer dan 6500 euro kwijt waren. Het was me het zeker waard zodat ik mijn meisje weer terug had.

De kosten van de pups en de bezoeken dierenartsen / kliniek Eersel hier niet in meegenomen

De kosten zijn op het moment dat het zo slecht gaat geen punt want ik zal alles in het werk stellen om mijn honden en pups te redden. Wil niet zeggen dat het me gemakkelijk af gaat maar wel noemenswaardig dat het aardig in de papieren kan gaan lopen.

Momenteel wat contact gehad met verschillende artsen en klinieken waaronder ook Waalwijk, die navraag etc. gaan doen wat het eventueel zou kunnen zijn. Zou Skylar het meegenomen hebben uit de kliniek, zouden de pups al besmet zijn geweest in de baarmoeder, wat voor bacterie zou dit kunnen veroorzaken…? Blijft nog steeds gissen en een vraag.

​

​

8 april

​

Inmiddels al weer wat tijd en strijd verder. De pups glipten één voor één door mijn vingers. 

Inmiddels is er nog maar één pupje in leven. Een sterk reutje die groeit als kool. Een heel bijzonder manneke met de naam Turais Odin. Twee pups zijn onderzocht door een Patholoog in Utrecht. Diezelfde dag 2april kregen we in de avond te horen dat er ontstekingscellen waren gevonden in de longen en de darmen. Een virus... maar wat voor virus?  Verder onderzoek loopt.

Herpes willen ze niet uitsluiten maar er zijn geen sporen te vinden in de nieren.

Het is hartverscheurend om je pups zo één voor één te zien gaan. Van levendige pup tot....

Moeder Skylar doet het goed en gaat met stapjes vooruit. Vindt het prettig om mee naar buiten gaan en doet soms een poging om te spelen. We moeten haar echt in bescherming nemen dat ze niet teveel wil. Eten gaat ook alweer goed en zelfstandig. Ze is er nog lang niet maar zo fijn om weer de oude Skylar terug te krijgen.

Het overgebleven manneke wordt erg verwend en in de watten gelegd. Hij moet nu helemaal alleen opgroeien en dat is niet gemakkelijk. We hopen dat zijn grote zus Nova, zijn mama en Heavynne hem straks kunnen steunen, met hem spelen en hem een goede opvoeding gaan geven zodat hij uit kan groeien tot een gezonde volwassen briard. Bandje donkerblauw is Turais Odin.

​

Rust zacht mijn lieve kleine sterretjes, voor altijd in mijn hart.

Taygeta Noï, Thalita Flor, Tendu Sterra, Terra Skylar, Tindra Aurora (teefjes), Thibault Sinne, Tavin Orion, Tau Ceti en Tarquin Phlox (reutjes).

​

​

​

​

​

​

sterren
kaars cc_edited.jpg

Graag wil ik toevoegen dat uit het pathalogisch rapport  van Utrecht geen resultaat is gekomen. Erg frustrerend  niet wetende waar je kerngezonde pups aan overleden zijn.

Blijft door je hoofd spoken en heb er nog steeds slapeloze nachten van.

Extra laten testen op herpes, ook hier de oudere en kleine Odin zijn uitgebreid getest maar er komt niks uit en allen zijn gezond. Momenteel zijn we al wat maanden verder. Odin is inmiddels 5 maanden. 

Zo krijg je dan in ene te horen dat er best veel nesten overleden zijn in diezelfde periode. Kan en durf nu geen uitspraken te doen maar weer alles in werking gezet te achterhalen wat de doodsoorzaak is....

We genieten van ons lieve kleine manneke die het super goed doet maar de nachtmerrie beleven we  we keer op keer opnieuw. Ik hoop dat alles een plekje gaat krijgen en dat we ooit in de toekomst duidelijkheid gaan krijgen.

bottom of page